ارزیابی دو نوع کولتیواتور پنجه غازی در مبارزه با علف های هرز نیشکر و مقایسه آن با روش شیمیایی

با توجه به اهمیت نیشکر و صنایع وابسته به آن و تولید قابل ملاحظه آن در استان خوزستان پژوهشی با هدف ارزیابی دو نوع کولتیواتور پنجه غازی در مبارزه با علف های هرز نیشکر و مقایسه آن با روش شیمیایی در کشت و صنعت میرزا کوچک خان واقع در جنوب اهواز و در سال زراعی 89-88 انجام گرفت. طرح آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1) عدم کنترل علف های هرز (تیمار شاهد)؛ 2) کنترل مکانیکی علف های هرز با استفاده از کولتیواتور 10 بازوئی؛ 3) کنترل مکانیکی علف های هرز با استفاده از کولتیواتور 6 بازوئی؛ 4) کنترل شیمیایی علف های هرز بود. اندازه کرت های آزمایشی هرکدام 6 فارو به طول 30 متر در نظر گرفته شد. شاخص های مورد بررسی تراکم و وزن خشک علف های هرز، عملکرد نهایی نیشکر، میزان رشد نیشکر(ارتفاع)، تراکم بوته نیشکر، درجه خلوص شربت نیشکر و میزان مصرف انرژی بود. عملیات نمونه برداری علف هرز در چهار نوبت انجام شد. به طور کلی در هر مرحله از نمونه برداری داده ها از 48 نقطه و در مجموع از 192 نقطه جمع آوری گردید. نتایج تجزیه واریانس تراکم و وزن خشک علف هرز نشان داد که در هر سه نوبت نمونه برداری در میان تیمارهای آزمایش تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. مقایسه میانگین تراکم و وزن خشک علف هرز نشان داد که در هر سه نوبت تیمار کنترل شیمیایی کمترین میزان علف هرز را دارا بود که حاکی از کارایی موثر علف کش های سنکور و آمترین بر علف هرز است. تیمار های کولتیواتور هم در هر سه نوبت نمونه برداری از نظر آماری در یک گروه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارها بر عملکرد نیشکر در سطح 1 درصد معنی دار می باشد. با مقایسه میانگین ها، تیمارهای کولتیواتور با میانگین تقریبی 47 تن در یک گروه قرار گرفتند و میانگین عملکرد در تیمار کنترل شیمیایی تقریبا 5/38 تن بود. ارتفاع نهایی نیشکر نیز در میان تیمارهای آزمایش اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1 درصد داشت و میانگین آن در تیمارهای کنترل مکانیکی، شیمیایی و شاهد به ترتیب 156، 131 و 110 سانتی متر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری از لحاظ تراکم بوته نیشکر در میان تیمارهای آزمایش وجود ندارد. نتایج آزمایش نشان داد از لحاظ پیوریتی شربت، اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5 درصد در بین تیمارها وجود دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار کنترل شیمیایی با رقم 6/87 درصد پایین ترین میزان پیوریتی را در میان تیمارها دارا بود. میانگین انرژی مصرف شده در عملیات مبارزه با علف های هرز در روش های کولتیواتور و شیمیایی به ترتیب 774 و 1069 مگاژول بر هکتار بود.